Chrupka, sunia urodzona w maju 2023r. Chrupka to młodziutka psia dziewczynka ważąca ok. 7 kg. Trafiła do schroniska wraz ze swoim rodzeństwem. Nie wiemy jak długo błąkały się po ulicy, ale niestety brak obecności człowieka i jego bliskości sprawiły, że psiaki przyjechały do nas dość mocno zdziczałe. Nie wychodziły w ogóle z budy i potrafiły cały czas w niej przesiedzieć. Maluchy trzymały się na szczęście razem. Ale niestety wszystkie trzy maluchy były tak samo wycofane. Tylko przy jedzeniu była hierarchia i każdy musiał jeść osobno, gdyż była walka o jedzenie. Chrupka przeraźliwie bała się człowieka i na jego widok uciekała w popłochu do budy albo za nią. Tak działo się za każdym razem kiedy w pobliżu pojawiał się opiekun. Taka sytuacja była codziennie, aż do momentu kiedy postanowiliśmy się nią zająć. A nie było to takie proste. Na początku nie było nawet mowy o zbliżeniu się do niej. Reagowała szczekaniem, a w akcie paniki potrafiła zrobić siusiu pod siebie. Widać było, że kumulacja strachu była silniejsza od niej samej. Jednak postanowiliśmy się nie poddawać i mimo wszystko spróbować ją ratować. Początki niestety nie były łatwe jak to zwykle bywa. Jednak nie mogliśmy dać za wygraną, gdyż chodziło o przyszłość tego maleństwa. Przez jakiś czas sunia nadal się bała i nie dała się przekonać do nas. W żaden sposób nie potrafiliśmy do niej dotrzeć. Na szczęście nie atakowała zębami, a jej zachowanie było spowodowane tylko i wyłącznie strachem. Bardzo możliwe, że nigdy nie miała kontaktu z człowiekiem. Na chwilę obecną Chrupka zrobiła pewne postępy i pomimo lęku i kilku prób daje się wziąć na ręce. Nie stawia już oporu i można ją brać na wybieg do innych psiaków. Nie do końca jeszcze ufa człowiekowi, ale sam fakt, że nie wyrywa się z rąk jest już dla nas ogromnym sukcesem. Daje się też pogłaskać, ale tylko przez chwilę. Później zaczyna się wiercić i chce, aby już ją puścić. Niestety zdajemy sobie sprawę z tego, że zarówno przed nią jak i przed nami jeszcze wiele pracy i poświęcenia. Nie są to rzeczy, które zmieniają się z dnia na dzień. Wymagają czasu i cierpliwości. Chcielibyśmy jednak, aby jej przeżycia i aktualne zachowanie nie było powodem do spędzenia kolejnych miesięcy albo i  lat za schroniskowymi kratami. Chcemy dać jej szansę na normalne życie, którego niestety jeszcze nie zdołała doświadczyć.

Chrupka  jest odrobaczona, odpchlona, zaszczepiona, zaczipowana.